Geçen akşam sıkıntılı bir diyalog içerisindeyim yine... "ben mutsuzum, mutlu olamıyorum" diyen tospiğime "bi kere sarılsam geçer mi?" diye soruyorum. böyle de çocuk kafalıyım ben. Her şeyin farkında olmak, bunu daha önce defalarca yaşamak ve her seferinde hiç bir şeyi değiştirememek... Amına koyim böyle işin bacım afedersin. Tamam çocuk kafalıyım elbet ama her şeyin de farkındayım. Kesin bende de bi bokluk var. Yoksa neden her seferinde aynısı olsun... Çözemiyorum artık, çözemiyoruz ve gerçekten profesyonel yardım almaya ikna ettim kendimi. Yetmiyorum, bir şeyleri çıkmaza sokuyorum ve devamında yetmiyorum. Gerçi bu çıkmaza sokma işi de karmaşık bayağı... Ben aynayım amk. Karşıdan almadığım bir şeyi yapmadım. Ancak karşı tarafı tam bilemediğimden, yani karşı tarafın da kendisine ben kadar güvendiğini düşündüğümden yaptığım, sürdürdüğüm yanlışlarım olmuştur. Ancak bunun ceremesini her seferinde yaşamak zorunda kalmak... Süper mutlu iken birden dibe çakılmak... Amına koyim böyle işin. Amına koyim çünkü ben bir şekilde mutlu olmayı beceriyorum, yeterki tospiğim mutlu olsun. O mutlu olmadığı için amına koyim böyle işin.
Bu sefer farklıydı hacı abi, vallahi farklıydı... Hala da farklı aslında. Kurban olduğum hala "çabalıyorum" diyor bana... Bu bile diğerlerinden farklı, ancak aynı son'a gidiyorsak ne önemi kalır ki... Bu yüzden fevri davranmamaya gayret ediyorum artık... Şimdiye çoktaaaaan bunaltmış, kendi sonumu hazırlamıştım. Belki yine aynısı olmuştur ama biraz daha farklı hissediyorum. En azından ben de öncekilerden farklı bir şekilde direniyorum.
Çok özlüyorum lan, anasıı satıyım ki çok özlüyorum. Çok çabuk alışıyorum ve devamında burnum sızlıyor özlerken. Zaman takıntılıyım, takvimi açıp, şu tarihlere geri dönsem keşke, ne kadar da mutluyduk diyorum. "Mutluydum" değil "mutluyduk"...
Kardeşim aradı, rakı içtiğimi söyledim. Bira geriticek cila yapıcam. Sözün özü, hayatıma devam etmek zorundayım, ancak sürekli birilerini özleyerek geçirdiğim bazı özel akşamlarım artık sadece sana özel olucak bundan sonra tospiğim... Sen benim son zaferim, son gülüşüm, son sevincimsin artık. Sen artık öz'ümsün. Hasretimin, özleyişimin, nefretimin, öfkemin, heyecanımın, hayalkırıklığımın,aşkımın özü...
Biraz sessiz yani,fazla sessiz burası
ve sanki fırtına kopacakmış da
öncesi gibi sessiz yani..
Ben değiştim biliyorum
Sanki başka bir adammışım gibi geliyor bana bazen
Ama beni böyle de sev istiyorum
Biraz bencilce biliyorum
ama napayım
Ben hala seni çok seviyorum
Bozulan şeyleri böyle düzeltmek değil de
Herşeye yeniden başlamak istiyorum
Yine o aynı heyecanı
Ne yapacağını bilmeme telaşını istiyorum
Ben hala senin gözlerine bakarken konuşamıyorum
Bir sürü şey söylemek geliyor içimden
Ondan sonra hepsini birbirine karıştırıyorum
İşte bu yüzden sürekli saçmalıyorum
Sensiz öyle dağıldım ki toparlayamıyorum
Bu fırtına kopmuş da
Alabora olmuş gibiyim
Çok konuştum kusura bakma, ben
Sadece şunu söylemek istiyorum
Seni almaya geliyorum
Nasıl özlediğimi anlatamam
Başka türlü.
ve sanki fırtına kopacakmış da
öncesi gibi sessiz yani..
Ben değiştim biliyorum
Sanki başka bir adammışım gibi geliyor bana bazen
Ama beni böyle de sev istiyorum
Biraz bencilce biliyorum
ama napayım
Ben hala seni çok seviyorum
Bozulan şeyleri böyle düzeltmek değil de
Herşeye yeniden başlamak istiyorum
Yine o aynı heyecanı
Ne yapacağını bilmeme telaşını istiyorum
Ben hala senin gözlerine bakarken konuşamıyorum
Bir sürü şey söylemek geliyor içimden
Ondan sonra hepsini birbirine karıştırıyorum
İşte bu yüzden sürekli saçmalıyorum
Sensiz öyle dağıldım ki toparlayamıyorum
Bu fırtına kopmuş da
Alabora olmuş gibiyim
Çok konuştum kusura bakma, ben
Sadece şunu söylemek istiyorum
Seni almaya geliyorum
Nasıl özlediğimi anlatamam
Başka türlü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder