Şimdi takibine kurban olduklarım.Ben sürekli yazılarımda "şöyle yanlışa geldim,böyle üzüldüm..." diye artistlik yapıyorum da işin farklı boyutları da var.Ben sadece bunun edebiyatını yapmayı seviyorum.Yoksa Allaha'a şükür gerçek anlamda hayatıma engel koyacak hiç bir sıkıntım yok.Yalnızlıktan dert yananlara da bunları anlatırım hep.Tamam aşk acımızı çekelim,üzülelim ama bazı şeylerin de farkına varalım.
Acı dediğini,bir öğlen vakti evine doktor eşliğinde bir askerin oğlunun şehit haberini getirmiş olan insana sor.Çok sevdiği küçük kardeşinin bir hastalık yüzünden gözünün önünde gün geçtikçe eriyen adama sor."Büyüğüm" dediği insanın kanser olduğu ve çok az ömrünün kaldığını öğrenen insana sor.Doğuştan engelli doğan ve senin hiç eksikliğini dahi hissetmediğin ve bu yüzden farkına bile varamadığın ayaklarının başka insanlarda olmadığını düşün,üzüntüyü onlara sor....
Bu liste böyle uzar da gider.Allaha bin şükür sağlığım sıhhatim yerinde,anam babam sağ ve başımda.Küçük maddi sıkıntılar herkes de var.Gördüğünüz gibi günlük hayatımı ya da geleceğimi kısıtlayan hiç bir sıkıntım yok çok şükür.Bunların farkındayım ve aklıma geldiği her an şükrediyorum sahip olduklarım için.Siz de ara sıra bunu yapın.İnsan kendini çok daha iyi hissediyor.Sağlığım sıhhatim yerinde olsun,anam babam başımda dursun,en büyük derdim bunlar olsun.Hiç önemli değil.
Ayrılık herkes için kötü.Efendi efendi acımızı çekelim evlerimize dağılalım.Bundan sonra yaşadığım üzüntüleri yine yazıcam ama bunları bilin istedim.Onlar artistlik aslında bir bakıma.
Akıllı olun,iyi geceler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder